Гадаа хавар хэдий нь иржээ. Ариун, гэгээн, шинийг амлан ахин дахин хөрснөөсөө мэндлэх дэлхий гарагийн хэдэн ч тэрбум дахь хавар юм. Гэлээ гээд хуучирсангүй. Гэгэлзүүлж, нэргүй догдлуулж, шалтгаангүй яаруулж, хуучин гунигийг минь шинэ ая дангаар сэтгэлд хөгжимдөнө. Улирал улиралд өөрийг нь тодорхойлох нэг өнгө байдаг даа. Зун ногоон, намар алтан шаргал, өвөл цагаан. Харин хаварт оноож хэлэх өнгө үгүй. Хаврын өнгө гэмээнэ буй бүхний өөрийнх нь өнгө мэт. Гэхдээ хаварт ямар ч улиралд байдаггүй үнэр бий. Салхивчаар орж ирэх хаврын үнэр уулын горхиноос ус амссан мэт, нялх үрийнхээ даахийг үнэрлэсэн мэт дотор цэлмээнэ. Хаврын үнэр бол урины үнэр, нялхын үнэр.
Ямартаа ч дэлхий гарагт нэгэн шинэ хавар ирлээ. Уртаас урт (магад хар дарсан) зүүднээс ашгүй сэрсний дараах тайвшрал шиг урьд урьдынхаасаа шинэ санагдаж байна, энэ хавар. Ичдэг хярдаг амьтад биеэ шилгээн суниагаад үүр ичээнээсээ гарч ирэхтэй зэрэгцэн бид ч бас олон сар жил хөл хорин суусан орон гэрээсээ толгой цухуйж, нийтээр цогцлоосон амьдралынхаа хуучин хэв байдал руу гэрэвшингүй хөл тавьж байна. Урд хөршид маань дэлхийн энх тайвны төлөөх уриан дор таван тивийн хүмүүс цуглан ур чадлаараа өрсөлдөж, ялалт ялагдлын амтыг яг тэгшхэн хувааж хүртээд тарсан нь сая. Гэтэл долоохон хоногийн дараа л бид олимпын энэ зорилгын яг эсрэг зүгт хөдөлгөсөн хойт хөршийнхөө хуягт танкуудын цувааг зурагтынхаа дэлгэцээр тоолоод сууж байна. Монгол нутгийн уртаас урт өвлийг уясаан ирж буй энэ хаврын анхил үнэр газрын хаана хэний үрийн цусны үнэртэй холилдон орчныг будаж, айдас, ялагдал, уй гутамшгийг түгээн буйг тоолохуйяа бэрх. Уйтай. Ертөнц гэдэг ийм л учир замбараагүй, хаос аж.Хүмүүс уран зохиолыг хэтэрхий бодит бус, абсурд гэдэг. Гэтэл үнэндээ жинхэнэ амьдрал, бодит ертөнц шиг абсурд, утга учир нь үл олдох хаос үгүй билээ. Уран зохиол бол бодит ертөнцийн энэ хаосыг текстээр эмхэлж цэгцлэх гэсэн оролдлогуудын л нэг юм. Ертөнцийн утга учиргүйг текстээр эмхлэн утга оноох гэсэн хүн төрөлхтөний хэдэн мянганы эл хүчин зүтгэлд Монголын авьяас билигт охид, хөвүүдийн оюун тархи нэгэн жигүүрээр хүч хавсарч яваасай гэж чин сэтгэлээсээ хүсэж итгэдгийн минь үр болж сэтгүүлийн минь бас нэгэн шинэ дугаар мэндэлж байна. Хөрсөө түрэн өндөлзөх шинэ хаврын нялх өдрүүдийн эхэнд бид хуудсаа түлхэн өмнө тань дэлгэгдэх шинэхэн сэтгүүлээ танд илгээлээ. Хавар бүхэнтэй хамт ирдэг шинэ итгэл, дахин сэргэлтийн тухай мөрөөсөл энэ дугаараас минь урины үнэр шиг сэнхийж, уншигчдын минь тархи оюуныг цэлмээгээсэй хэмээн хүснэ. Хаврын өнгө гэмээнэ буй бүхний өөрийнх нь өнгө буюу.
Эрхлэгч: Батсуурийн БАЯСГАЛАН
Ерөнхий редактор: Цагаанчулуугийн ДЭЛГЭРМАА
Нийтлэлч редактор: Мөнхцолын БАТБАЯР
Орчуулагч редактор: Базаррагчаагийн ДЭЛГЭРМАА
Дизайнер: Зандангаравын МАНДАХ
Дизайнер: Ангарагийн МӨНХДӨЛ
Гэрэл зурагчин: Рэнчинхандын ЛУВСАННЯМ